pieniądze

Kolejność zaspokajania wierzycieli w postępowaniu upadłościowym

Postępowanie upadłościowe polega na całkowitym oddłużeniu upadłego podmiotu prawa i jak najpełniejszym zaspokojeniu wszystkich wierzycieli. Z uwagi na to, postępowanie upadłościowe jest uważane za tzw. sukcesję uniwersalną, bowiem służy do zapłaty długów dla wszystkich istniejących wierzycieli, których wierzytelności zostały wpisane na listę wierzytelności a więc uznane przez syndyka (i sędziego komisarza) prowadzącego postępowanie (w przeciwieństwie do postępowania egzekucyjnego, które jest tzw. egzekucją syngularną bowiem służy jedynie zaspokojeniu pojedynczego dłużnika).

Pomimo jednak tego, iż nadrzędnym celem procedury upadłościowej jest możliwie jak najszersze zaspokojenie wierzycieli upadłego dłużnika, to nie wszystkie wierzytelności są wobec siebie równorzędne. Ustawa prawo upadłościowe i naprawcze (dalej w artykule jako PUiN), w art. 342 wprowadza podział wierzytelności na 5 kategorii. – podział taki oznacza, iż każda następna kategoria wierzytelności zostaje zaspokojona tylko i wyłącznie wtedy, kiedy zaspokojone zostały wszystkie wierzytelności należące do kategorii wyższej (a więc, żeby wierzyciel, którego wierzytelność należy do kategorii 2 została zaspokojona, to wcześniej muszą zostać spłacone wszystkie wierzytelności należące do kategorii 1. I kolejno – wierzytelność należąca do kategorii 3 może być zaspokojona, tylko jeśli zaspokojone zostaną uprzednio wszystkie wierzytelności należące do kategorii 1 i 2).

Taka zasada nazywana jest zasadą uprzywilejowania (bądź zasadą pierwszeństwa) i wynika stąd, iż pewne typy wierzytelności muszą być zaspokojone przed innymi co wynika z zasad współżycia społecznego bądź innych aktów prawnych.

Art. 342 PuiN opisuje, jakie wierzytelności należą do poszczególnych kategorii?

Kategoria 1:

  • Koszty postępowania upadłościowego (wiąże się to z treścią art. 13 PUiN, bowiem dłużnik musi wykazać posiadanie majątku w takiej chociażby wielkości, by pokryć koszty procedury upadłościowej)
  • Należności alimentacyjne oraz należności rentowe, które przypadają za okres po ogłoszeniu upadłości
  • Należności z tytułu bezpodstawnego wzbogacenia masy upadłości
  • Należności z umów, które zostały zawarte przez upadłego, jeszcze przed ogłoszeniem jego upadłości, a których to umów syndyk zażądał wykonania (bowiem, syndyk ma prawo zakończyć bądź żądać wykonania każdej umowy zawartej przez dłużnika)
  • Należności powstałe wskutek działań syndyka lub zarządcy
  • Należności dokonane przez upadłego, już po ogłoszeniu jego upadłości, które to czynności dokonane zostały za zgodą nadzorcy sądowego, lub takiej zgody nie wymagają (te należności istnieć będą jedynie w przypadku upadłości z możliwością zawarcia układu)

Kategoria 2:

  • Należności wynikające ze stosunku pracy, które przypadają za okres przed ogłoszeniem upadłości
  • Należności rolników z tytułu umów o dostarczenie produktów z własnego gospodarstwa rolnego
  • Należności alimentacyjne oraz rentowe, które przypadają za okres przed ogłoszeniem upadłości
  • Należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne przypadające za ostatnie 2 lata przed ogłoszeniem upadłości

Kategoria 3:

  • Podatki i inne daniny publiczne (a wiec różnego rodzaju opłaty za świadczone przez państwo i jednostki samorządu terytorialnego usługi z zakresu administracji)
  • Należności z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne przypadające za okres dawniejszy, niż za ostatnie 2 lata przed ogłoszeniem upadłości

Kategoria 4:

  • Wszystkie pozostałe należności wraz z odsetkami za ostatni rok przed datą ogłoszenia upadłości, które nie są zaliczone ani do kategorii 1,2,3 ani 5 – są to przede wszystkim wierzytelności osobiste wierzycieli, związane z prowadzoną przez nich działalnością gospodarczą.

Kategoria 5:

  • Sadowe i administracyjne kary grzywny
  • Należności z tytułu spadków i darowizn
  • Pozostałe odsetki, które nie należą do powyższych kategorii

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *