Likwidacja Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

Zgodnie z art. 270 i 271 k.s.h. rozwiązanie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością może nastąpić jedynie z powodu przyczyn wymienionych w powyższych przepisach.

Kiedy spółka może zostać rozwiązana?

Spółka może więc zostać rozwiązana z powodu:

• przyczyn przewidzianych w umowie spółki,
• uchwały wspólników o rozwiązaniu spółki albo o przeniesieniu siedziby spółki za granicę, stwierdzonej protokołem sporządzonym przez notariusza,
• ogłoszenia upadłości spółki,
• innych przyczyn przewidzianych prawem, takie jak: art. 493 § 1 k.s.h. – rozwiązanie w wyniku przejęcia spółki, art. 530 § 1 k.s.h. – rozwiązanie w wyniku połączenia, art. 289 k.s.h. – rozwiązanie w wyniku podziału,

•  po przeprowadzeniu postępowania upadłościowego zakończonego ogłoszeniem upadłości.
• żądania wspólnika lub członka organu spółki, jeżeli osiągnięcie celu spółki stało się niemożliwe albo jeżeli zaszły inne ważne przyczyny wywołane stosunkami spółki,
• żądania oznaczonego w odrębnej ustawie organu państwowego, jeżeli działalność spółki naruszająca prawo zagraża interesowi publicznemu.

O rozwiązaniu sąd może również orzec z urzędu, gdy wystąpią przyczyny wymienione w art. 21 k.s.h, czyli gdy już po zarejestrowaniu spółki wystąpią poważne braki (a gdy braki te nie zostały usunięte w wyznaczonym przez sąd terminie), takie jak:

• nie zawarto umowy spółki,
• określony w umowie albo statucie przedmiot działalności spółki jest sprzeczny z prawem,
• umowa albo statut spółki nie zawiera postanowień dotyczących firmy, przedmiotu działalności spółki, kapitału zakładowego lub wkładów,
• wszystkie osoby zawierające umowę spółki albo podpisujące statut nie miały zdolności do czynności prawnych w chwili ich dokonywania.

Cel likwidacji spółki

Celem likwidacji spółki z o.o. jest ustanie jej bytu w przestrzeni prawnej i wykreślenie z Krajowego Rejestru Sądowego. Rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z Krajowego Rejestru Sądowego.

Podkreślić należy, że w okresie likwidacji spółka z o.o. nadal istnieje jako podmiot praw i obowiązków z własnym majątkiem, również w dalszym ciągu posiada zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami – regulacja zawarta w ustawie Kodeks spółek handlowych (art. od 270 do art. 290) – przeprowadzenie postępowanie likwidacyjnego spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest obowiązkowe nawet dla spółek, które nie rozpoczęły działalności gospodarczej (uchwała Sądu Najwyższego z dnia 18.01.1994 r., III CZP 178/93), przy czym należy zwrócić uwagę, iż przepisy ww. ustawy nie przewidują uproszczonej procedury likwidacyjnej. Tym samym nie ma możliwości likwidacji spółki z o.o. bez przeprowadzenia procesu likwidacyjnego – wprost stwierdza to art. 272 k.s.h. – rozwiązanie spółki następuje po przeprowadzeniu likwidacji, z chwilą wykreślenia spółki z rejestru.

Kroki procedury likwidacji spółki z o.o

• Podjęcie przez zgromadzenie wspólników uchwały o likwidacji spółki.

Powyższa uchwała musi być stwierdzona protokołem sporządzonym przez notariusza. Uchwała o likwidacji może równocześnie wyznaczać likwidatorów (likwidatora) spółki. W okresie likwidacji nie działa zarząd, ponieważ jego funkcje pełnią likwidatorzy, którzy przeprowadzają proces likwidacyjny spółki. Likwidatorem może być tylko osoba fizyczna, mająca pełną zdolność do czynności prawnych (art. 18 § 1 k.s.h.).

Nie może być to osoba skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwa wymienione w art. 18 § 2 k.s.h. (z zastrzeżeniem art. 18 § 2-3 k.s.h.) oraz członek rady nadzorczej i komisji rewizyjnej (art. 214 § 1 k.s.h.). Może być nim tylko jedna osoba bądź więcej.

Likwidatorami co do zasady są członkowie zarządu, ale umowa spółki lub uchwała wspólników może stanowić inaczej. W razie gdy o rozwiązaniu spółki orzeka sąd, może on jednocześnie ustanowić likwidatorów (art. 276 § 1 i 3 k.s.h.).

Zgodnie z art.274 k.s.h. proces likwidacyjny spółki z.o.o. rozpoczyna się z dniem:

• uprawomocnienia się orzeczenia o rozwiązaniu spółki przez sąd,
• powzięcia przez wspólników uchwały o rozwiązaniu spółki,
• zaistnienia innej przyczyny jej rozwiązania.

Otwarcie procesu likwidacji jest następstwem zaistnienia przyczyn do rozwiązania spółki.

• Zgłoszenie otwarcia likwidacji do sądu rejestrowego

W ciągu procesu likwidacji spółka działa pod firmą spółki z dodaniem oznaczenia „w likwidacji” – obowiązek zmiany firmy spółki należy do likwidatorów – zmiana firmy nie powstaje więc automatycznie, z mocy prawa w chwili rozpoczęcia procesu likwidacyjnego.

Likwidatorzy mają obowiązek zgłosić do Sądu rejestrowego fakt rozwiązania spółki i otwarcia jej likwidacji na formularzach KRS-Z61 wraz z KRS-ZR i KRS-ZK, wraz z podaniem danych o likwidatorach, ich adresów, wzorów podpisów oraz sposobie reprezentacji spółki w likwidacji. Wniosek ten składa się nie później niż 7 dni od powzięcia uchwały przez zgromadzenie wspólników.

Do wniosku należy dołączyć złożone wobec sądu albo poświadczone notarialnie wzory podpisów likwidatorów, a także informacje w zakresie aktualizacji danych spółki we właściwym Urzędzie Statystycznym, w Urzędzie Skarbowym oraz w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych.
Należy zauważyć, iż nawet jeśli wyznaczono więcej niż jednego likwidatora, prawo i obowiązek dokonania zgłoszenia do KRS ma każdy z likwidatorów spółki.

• Sporządzenie bilansu otwarcia likwidacji
  Zgodnie z art. 281 § 1 likwidatorzy sporządzają bilans otwarcia likwidacji w ciągu 15 dni od dnia jej otwarcia. Bilans ten likwidatorzy składają zgromadzeniu wspólników do zatwierdzenia.
• Ogłoszenie w Monitorze Sądowym i Gospodarczym o rozwiązaniu spółki i otwarciu jej likwidacji
  Likwidatorzy mają obowiązek ogłosić w Monitorze Sądowym i Gospodarczym o rozwiązaniu spółki i otwarciu jej likwidacji wraz z wezwaniem wierzycieli do zgłaszania wierzytelności w przeciągu 3-miesiecy.
• Wniosek o ogłoszenie składa się na formularzu MSIG-M1.Aktualizacja danych w Głównym Urzędzie Statystycznym (REGON), w ewidencji płatników składek ZUS, w Urzędzie Skarbowym na formularz NIP-2
• Właściwe czynności likwidacyjne.
  Zgodnie z art. 282 § 1 likwidatorzy powinni zakończyć interesy bieżące spółki, ściągnąć wierzytelności, wypełnić zobowiązania i upłynnić majątek spółki (czynności likwidacyjne). Nowe interesy mogą wszczynać tylko wówczas, gdy to jest potrzebne do ukończenia spraw w toku. Nieruchomości mogą być zbywane w drodze publicznej licytacji, a z wolnej ręki – jedynie na mocy uchwały wspólników i po cenie nie niższej od uchwalonej przez wspólników.
  Majątek pozostały po zaspokojeniu lub zabezpieczeniu wierzycieli likwidatorzy mają obowiązek podzielić między wspólników spółki.
  W okresie likwidacji nie można, nawet częściowo, wypłacać wspólnikom zysków, ani dokonywać podziału majątku spółki przed spłaceniem wszystkich zobowiązań, a dopłaty mogą być uchwalane tylko za zgodą wszystkich wspólników.
  Otwarcie likwidacji powoduje wygaśnięcie prokury i nie można wówczas ustanowić nowych prokurentów
• Zakończenie likwidacji

Czynnościami, które powinny kończyć proces likwidacji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością powinny być:

1. Ogłoszenie sprawozdania likwidacyjnego oraz sprawozdania finansowego na dzień zakończenia likwidacji w siedzibie spółki.
2. Złożenie do sądu rejestrowego wniosku o wykreślenie spółki z rejestru przedsiębiorców KRS, który składa się na formularzu KRS-X2 i do którego załącza się sprawozdanie likwidacyjne, sprawozdanie finansowe na dzień zakończenia likwidacji, protokół potwierdzający ich zatwierdzenie przez zgromadzenie wspólników oraz oświadczenie likwidatorów o ogłoszeniu obu sprawozdań w siedzibie spółki.
3. Wykreślenie spółki z wszystkich rejestrów urzędowych – z Głównego Rejestru Urzędowego, z ewidencji płatnika składek ZUS i z Urzędu Skarbowego.
4. Zawiadomienie banku prowadzącego rachunki bankowe spółki o zakończeniu likwidacji i uzgodnienie zamknięcia tych rachunków.
5. Archiwizacja ksiąg i dokumentów spółki poprzez przekazanie na przechowanie osobie wskazanej w umowie spółki lub uchwale wspólników, a w przypadku jej braku, osobie wyznaczonej przez sąd rejestrowy oraz zawiadomienie właściwego organu podatkowego o tej osobie oraz miejscu przechowywania ksiąg podatkowych i innych dokumentów. Należy pamiętać, iż powyższe przekazanie powinno być potwierdzone protokołem zdawczo – odbiorczym.