Obowiązki prawne ciążące na znalazcy niewypału

Pozostałości po drugiej wojnie światowej w postaci: niewypałów, groźnie wyglądających pocisków, granatów i innych tego typu przedmiotów nadal stanowią zagrożenie!

Niezabezpieczone i pozostawione w miejscu łatwo dostępnym dla ludzi mogą powodować zagrożenie życia i zdrowia. W związku z tym, należy być świadomym, co powinno się zrobić w sytuacji, jeżeli znajdziemy niewybuch.

Jak prawo reguluje ten temat?

Co zrobić, kiedy znajdziemy niewypał?

Znalezienie niewypału łączy się z koniecznością powiadomienia odpowiednich służb o tym, że w danym miejscu znajduje się ta niebezpieczna pozostałość.

Nie należy przy tym bagatelizować problemu – wszelkie pociski, miny, elementy żelazne z resztkami materiałów wybuchowych, bomby, czy zapalniki stanowią, z uwagi na ich odporność na warunki atmosferyczne, duże niebezpieczeństwo, jeżeli nie będą odpowiednio zabezpieczone.

A jaką instytucję powinniśmy zawiadomić o znalezieniu niewypału? Od razu na myśl przychodzi Policja i jest to prawda, jednak obok Policji zgłoszenia można dokonać również na numer:

• właściwego dla danej jednostki samorządu terytorialnego Centrum Zarządzania Kryzysowego,
• właściwego Urzędu Miasta lub Urzędu Gminy,
• właściwej jednostki wojskowej.

Jak widać wybór jest całkiem spory, a numery telefonów wszystkich tych jednostek są powszechnie dostępne. Nie wahajmy się zatem wykonać telefonu, a wraz z nim, dokładnie określić miejsce znaleziska.

Musimy też opisać, co zostało znalezione, tak, aby właściwy organ mógł wyrobić sobie opinię na temat rodzaju niewybuchu. Należy również pamiętać o pozostawieniu danych adresowych, dzięki którym instytucja będzie się mogła z nami skontaktować.

Kiedy sprawa zostanie załatwiona?

Wiele wątpliwości rodzi zagadnienie, jaki czas od zgłoszenia ma Policja lub inny stosowny organ, aby „zająć” się naszym alarmem. Nierzadko można spotkać się z sytuacją oburzenia, kiedy, w odpowiedzi na uzasadnione naszym zdaniem zgłoszenie, otrzymujemy informację zwrotną, że sprawa zostanie załatwiona… w przeciągu trzech dni.

Może to rodzić pewien naturalny sprzeciw, ponieważ są to kolejne trzy dni zagrożenia dla ludzi przez pocisk, zazwyczaj już wykopany z ziemi. Co więcej, czasami można się spotkać z sytuacją, kiedy organ niezwłocznie zajmuje się tymi znaleziskami, przestrzegając terminu dobowego.

Powyższa niejasność wynika z faktu, że organ wyznaczone ma w zasadzie dwa terminy, to jest: jednodniowy i trzydniowy. Długość terminu zależy od tego, czy przypadek zgłoszenia jest „pilny”.

Oczywiście, jak to często bywa, nie ma jednolitej definicji, który alarm o znalezieniu niewypału jest pilny, a który może poczekać do trzech dni. Mimo to, w zasadzie bezspornie, przyjmuje się, że pilność danego przypadku należy powiązać przede wszystkim z dużym zagrożeniem dla ludzi.

Bliskość drogi, miejsc często uczęszczanych, szkół, przedszkoli, czy instytucji publicznych – to najczęściej te czynniki decydują o zakwalifikowaniu przypadku do pilnego.

Niewykluczone jednak, że pilność przypadku może także wynikać z wysokiego zagrożenia spowodowanego rodzajem lub masą pocisku.

Niezwłoczne zabezpieczenie niewypału

Mimo dwóch różnych terminów, opieszałość organu nie jest wskazana w żadnym przypadku, ponieważ jednostka powinna dokonać zabezpieczenia niewypału niezwłocznie. Terminy: jedno- i trzydniowy, stanowią jedynie maksymalny czas na wykonanie zadania.

Podsumowując, należy pamiętać o kilku podstawowych zasadach: nie lekceważymy żadnego przypadku niewypału, dokonujemy zgłoszenia z opisem miejsca i przedmiotu oraz oczekujemy niezwłocznego załatwienia sprawy przez jeden z kilku kompetentnych organów.

Te najprostsze, ale najważniejsze kroki mogą uchronić nas lub innych ludzi od nieszczęścia.