Ubezpieczenia społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych

Tematem przewodnim będą ubezpieczenia z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. W ramach tego typu wydarzeń osobie poszkodowanej, lub też jej rodzinie przysługują różnego rodzaju świadczenia i renty.

Renta z tytułu wypadku przy pracy i choroby zawodowej może dotyczyć uzgodnionego czasu szkolenia, pewnego wyznaczonego okresu, lub jest przydzielana na stałe. Ich wysokość nie zależy bezpośrednio od kwoty odprowadzanych przez nas składek, wyliczane są według skomplikowanego wzoru, w którym brana jest pod uwagę m.in. jednakowa dla wszystkich kwota bazowa.

Przy czym renta szkoleniowa wynosi 100% podstawy wymiaru i jest wypłacana w okresie 6 miesięcy. Istnieje jednak możliwość przedłużenia jej o następne 30 miesięcy. Podstawą do wypłacania tego świadczenia jest przypuszczalna możliwość zatrudnienia się osoby niezdolnej do pracy po przejściu odpowiedniego przeszkolenia. Drogą do uzyskania świadczenia jest uzyskanie orzeczenia lekarza dotyczącego niezdolności do pracy. Zobowiązuje to ZUS do podjęcia decyzji o przyznaniu renty i przekazaniu tej informacji do urzędu pracy.

Renta dla osoby całkowicie niezdolnej do pracy

Renta dla osoby całkowicie niezdolnej do pracy nie może być niższa niż 80% wymiaru, natomiast dla osób częściowo niezdolnych do pracy nie mniejsza niż 60% wymiaru. Jednocześnie renta z tytułu całkowitej niezdolności musi być wyższa niż 120% najniższej renty.

Renty przysługujące rodzinie pozostałej po śmierci pracownika lub rencisty:

Osobami, którym przysługuje otrzymanie świadczenia są małżonek, dzieci, wnuki, rodzeństwo, rodzice, osoby przysposabiające, macocha, ojczym. Muszą jednak spełniać warunki do otrzymania renty rodzinnej zgodnie z przepisami emerytalnymi i rentowymi. Renta wynosi w wypadku jednej osoby 85% świadczenia ubezpieczonego(czyli emerytury lub renty), natomiast 90% dla dwóch osób i 95% dla 3 lub więcej. Renta musi jednak wynosić więcej niż 120% najniższej, przyznanej na ogólnych zasadach renty rodzinnej.

Świadczenia wyrównawcze

Pracownik, który doznał uszczerbku na zdrowiu w wysokości najmniej 20% i osiąga z tego powodu mniejsze wynagrodzenie o przynajmniej 10% to może otrzymywać świadczenie wyrównawcze. Zadaniem tego świadczenia jest wyrównanie różnicy pomiędzy teraźniejszymi zarobkami, a tymi osiąganymi przed uszczerbkiem.

Świadczenie to nie może jednak przekraczać 30% wynagrodzenia z okresu przed powstaniem uszczerbku na zdrowiu. Podstawę wymiaru tego świadczenia oblicza się w oparciu o przeciętne wynagrodzenie z ostatnich 6 miesięcy. Świadczenie przysługuje przez okres nie dłuższy niż 3 lata.

Istnieją również szczególne rodzaje świadczeń, które są niezależne od pracodawcy. Są to pewne formy odszkodowań z tytułu powstania stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu. Wypłacane również w związku ze śmiercią pracownika lub rencisty. Tego typu świadczenia regulują odpowiednie ustawy.

Ubezpieczenie rentowe

Renta z tytułu niezdolności do pracy, przysługuje pracownikom w sprawie, których lekarz orzecznik ZUS zdecydował o całkowitej lub częściowej utracie zdolności do pracy z powodu braku wymaganej sprawności organizmu. Niezdolność może być trwała lub okresowa, lekarz może również orzec niezdolność do samodzielnej egzystencji. Żeby renta została przyznana pracownik musi posiadać zrealizowane wymagane okresy składkowe i nieskładkowe. Renta dla osoby częściowo niezdolnej wynosi 75% renty osoby niezdolnej do pracy całkowicie.

Renta wynosi według obliczeń: 24% kwoty bazowej, 1.3% za każdy rok brakujący do 25 lat okresów składkowych i nieskładkowych, ale nie dłużej niż do momentu, gdy osoba uprawniona ukończy 60 lat. Jest to baza obliczeniowa dla renty należnej osobie całkowicie niezdolnej do pracy.