Przymusowa sprzedaż lokalu zgodna z Konstytucją

Trybunał Konstytucyjny uznał za zgodną z Konstytucją możliwość wystąpienia przez wspólnotę mieszkaniową z żądaniem licytacyjnej sprzedaży lokalu, należącego do członka tej wspólnoty długotrwale zalegającego z wnoszeniem należnych od niego opłat. We wspomnianym orzeczeniu (z 23 października 2013 r.) wydanym na podstawie skargi konstytucyjnej dotyczącej przymusowej sprzedaży lokalu w związku z długotrwałym zaleganiem z zapłatą należnych opłat, Trybunał oceniał przepis art. 16 ust. 1 ustawy o własności lokali, dokonując dość kontrowersyjnej wykładni przepisu, stwierdzając, iż mimo, że taka możliwość ingeruje w konstytucyjnie zagwarantowane prawo własności, to jednak go nie narusza.

Jej uzasadnieniem jest wg Trybunału art. 31 ust. 3 Konstytucji, zakazujący naruszania praw konstytucyjnych innych osób i równocześnie nakazujący ich ochronę.

W ocenie Trybunału taka możliwość stanowi dla wspólnoty mieszkaniowej niezbędne narzędzie dla ochrony praw pozostałych właścicieli, spełniając jednocześnie inną wartość konstytucyjną, jaką jest konieczność zapewnienia porządku publicznego. Równocześnie orzeczenie poparto praktyką sądową, która dowodzi, że licytacja mieszkania uchylającego się od zapłaty właściciela jest stosowana jedynie w ostateczności.

Orzeczenie TK z perspektywy praworządności wydaje się jak najbardziej słuszne. Ale czy na pewno porządek publiczny jest wartością wyższą w konstytucyjnej hierarchii od prawa własności i czy egzekucja komornicza należności nie byłaby wystarczająca?